see thru eyes

Δεν την είχα παρατηρήσει μέχρι που ήρθε αναπάντεχα πολύ κοντά μου.
Τη κοιτούσα να με πλησιάζει. Ένιωθα άβολα επειδή ένιωθε εμφανέστατα βολικά.
Έφτασε τη μούρη της στη μούρη μου και πέταξε τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου.
Πίεσε το μέτωπό της στο δικό μου, πίεσε τα μάτια της στα δικά μου και μου χαμογέλασε λες και με ήξερε από πάντα.
Μάλλον την ήξερα και γω, γιατί δε φάνηκα να αντιδράω, όπως θα αντιδρούσα αν με αγκάλιαζε ένας ξένος.
Τα μάτια της ήταν διαφανή.
Δυό διαφανές μπάλες νερού με γκλίτερ. Και ενώ θα έπρεπε να με τρομάζουν, τα αγαπούσα.
Το πρόσωπό της καθαρό. Ήμουν τόσο κοντά του που θα έπρεπε να παρατηρούσα και τη κάθε λεπτομέρια της επιδερμίδας της. Κάθε φακίδα, κάθε πόρο, κάθε σημάδι. Τίποτα. Ήταν καθαρό. Λείο και λευκό.
Τα χείλη της χλωμά και αδύνατα. Τα αγαπούσα.
Με κοίταζε να την παρατηρώ υπομονετικά. Με περίμενε να τελειώσω την εξερεύνηση μου, ακίνητη, σαν να μην ήθελε να επιρρεάσει το έργο μου με τις εκφράσεις του προσώπου της.
Ήμασταν εκεί, στη μέση του σταθμού δευτερόλεπτα, ώρες, τέσσερα ηλιόλουστα ανοιξιάτικα πρωινά.
Έσκυψε στο αυτί μου και μου ψιθύρισε σε μια άγνωστη γλώσσα: Πες μου τα μυστικά σου.

Μανιφέστο - Μέρος Πρώτο

Καμιά φορά σκέφτομαι πως αν τα γόνατα ή ο αγκώνας ήταν σεξουαλικά φετίχ όσο διαδεδομένο είναι και το στήθος, θα αναγκαζόμασταν να τα καλύπτουμε -όπως ακριβώς καλύπτουμε το στήθος μας - για να μην σκανδαλίσουμε τους άντρες γύρω μας. Εν μέρει, αν και τραβιγμένο, θα μπορούσαμε να πούμε πως οι γυναίκες στην Ανατολή, που είναι αναγκασμένες να καλύπτονται ολόκληρες, είναι θύματα αυτής της λογικής. Εμείς οι τόσο εξελιγμένοι Δυτικοί, στον πυρήνα μας, δε διαφέρουμε και τόσο από τους Ανατολίτες. Φυσικά μην είμαστε και αχάριστες, μας επιτρέπεται να φοράμε φούστες και κοντομάνικες μπλούζες. Μας επιτρέπεται να φοράμε μέχρι και μαγιό στη παραλία.
Θεωρώ πως η δαιμονοποίηση του γυναικείου σώματος ξεκίνησε με τον Χριστιανισμό. Η Εύα που παρέσυρε τον άντρα στην αμαρτία, απαγορεύεται να πατήσει στο ιερό και σε διάφορα μοναστήρια για να μην ξεσηκώσει τους μοναχούς, για να μη μολύνει τους άγιους τόπους με τις αμαρτίες της. Που ουσιαστικά η μεγαλύτερη αμαρτία της είναι ότι είναι κάβλα και οι μοναχοί, που δεν μπορούν να απαρνηθούν τη φύση τους, την ποθούν.
Για παρόμοιους λόγους οι γυναίκες είναι ντρόπη να κυκλοφορούν ημίγυμνες, γυμνές. Όταν δε φορέσω πάνω μαγιό στη θάλασσα, νιώθω σχεδόν ένοχα που έχω στήθος. Νιώθω ένοχα που είμαι γυναίκα. Νιώθω ένοχα που με κοιτάνε παρέες αγοριών και συζητάνε το αν είμαι 8άρι ή 7άρι. Δαιμονοποιείται το γυναικείο σώμα, ενώ ο μόνος δαίμονας (αν θα έπρεπε να θεωρείται δαίμονας) βρίσκεται στο αντρικό μυαλό. Λογική που μου θυμίζει την εξαιρετική φράση: "Τί φταίει ο βιαστής όταν η άλλη φορούσε τόσο προκλητικά ρούχα;" Τι φταίει εκείνος που δε μπορεί να σταματήσει να αντιμετωπίζει σαν σεξουαλικό αντικείμενο οτιδήποτε θυμίζει τη μαμά του; Οι γυναίκες τιμωρούνται εξαιτίας της αδυναμίας των αντρών. Μολονότι είναι εξοργιστικό, είναι και το μόνο λογικό σε μια πατριαρχική κοινωνία.

Bratty A - The Video Journal

Bratty A from Alexandra Olympia Peristeraki on Vimeo.

My first year at uni through my web cam.
98% of it, is addressed to my best friend.
39% of it, is cyber sex with my best friend.

Journal

I get on my bike and I ride and I ride and I'll never be found again.

Βήχω.

Και τρέχει αίμα απ'το μουνί μου.

Και δε τρώω καλά.

Τρώω μόνο σοκολάτες.

Και αυτά τα μακαρόνια που τους βάζεις νερό και είναι έτοιμα σε 4 λεπτά. 4 λεπτά φαντάσου πόσο ανθυγιεινά είναι.

Και δε ντύνομαι καλά.

Και βήχω.

Και τρέχει αίμα απ΄το μουνί μου.

Και δε τρώω καλά.

Σου λέει κάτι αυτό; ε; σου λέει κάτι αυτό;

Και εγώ όταν ήμουν μικρότερη και μεγάλωνα ο μπαμπάς μου ήταν μακριά η μαμά είχε δουλειά και έτσι δε μεγάλωσα μαθημένη στην υπερβολική φροντίδα.

Ήμουν ανεξάρτητη εγώ και δε χρειαζόμουν χάδια. 

Και μετά ήρθες εσύ και μου έμαθες πόσο πιο ωραία είναι να σε φροντίζουν και να γκρινιάζεις.

Και τώρα λείπω και δε μπορώ να γκρινιάξω με την ησυχία μου. 

και όπως και να το κάνουμε και που γκρινιάζω σε άλλους δεν είναι το ίδιο fulfilling να γκρινιάζεις στα αγγλικά.

και άμα με ρωτάνε αν είμαι homesick απαντάω πως είμαι personsick.

dearly departed

Κάθε φορά που φεύγει, τον ρωτάνε αν χαίρεται που φεύγει και απαντά ναι πολύ.
Τώρα το εννοεί.
Είσαι τόσο μαλάκας, γιατί νιώθεις άσχημα που το εννοείς;
Δεν είναι κακό να λες που και που την αλήθεια.
Ναι, το ξέρω ότι ψέμα είναι η νέα αλήθεια αλλά δεν είναι κακό να μην είσαι και πάντα χιπ.


Ο λόγος που πολεμάω είναι γιατί αυτό είναι το κάλεσμα μου.
Εκπαιδευόμουν από τα δύο μου ως πολεμίστρια.
Δεν υπήρχε ποτέ χώρος να το αμφισβητήσω.
Είμαι πολεμίστρια.
Πολεμάω τους κακούς.
Δουλειά μου είναι να τους εξολοθρεύω.
Δεν είμαι στρατιώτης σε στρατό.
Είμαι πολεμίστρια.
Παλεύω μόνη μου,
σκοτώνω μόνη μου,
πλένω τα αίματα από τα τοπάκια μου μόνη μου.
Σα σωστά εκπαιδευμένη πολεμίστρια.
Καμιά φορά όταν συζητάμε για τις μάχες μου
και προσπαθείς να μου δείξεις ότι είναι λάθος,
σε κοιτάζω και βλέπω την αγωνία σου να με μεταπείσεις.
Τότε ήταν που μου μπήκε για πρώτη φορά η αμφιβολία:
λες να είμαι η κακιά που σκοτώνει τους κακούς;
Μετά όμως καύχασα και το απέκλεισα,
αποκλείεται τόσων χρόνων εκπαίδευση να είναι λάθος.
Και έβλεπα τα μάτια σου να με εκλιπαρούν
με την ελπίδα να μην έρθει η σειρά σου
και στεναχωρήθηκα γιατί ξέρω πως θα έρθει η σειρά σου,
θα σε σκοτώσω όπως σκότωσε η μπάφι τον έιντζελ.
Έτσι πρέπει, είναι η δουλειά μου.
Είμαι πολεμίστρια.
Μεγάλωσα με πολεμικές αρχές εγώ.